Voor ik verder ga, eerst nog even een uitstapje naar de tijd voor 1940. Mijn oma ging regelmatig naar een waarzegster en op aandringen van haar is papa ook een keer gegaan. In een ballorige bui, met zijn vrienden. De waarzegster zei allemaal 'onnozele' dingen, hij hechtte er geen waarde aan.
Toen hij aan het werk was in het kamp, was er een aantal meters verderop, een uitbraak, waardoor alle in de buurt zijnde bewakers achter deze persoon aangingen. Toen kwam plots de waarzegster weer in gedachten: 'Je krijgt een kans in je leven om aan de dood te ontsnappen. Grijp die kans'.
Om nu een lang verhaal kort te maken, hij heeft gehandeld. Hij ontsnapte en zat overdag in een boom en ging 's nachts lopen. Hij kwam een boer tegen en had aan de man een voorstel: 'Of je geeft me aan, óf je geeft mij kleren en eten. En laat mij gaan'.
De afloop hoef ik niet te vertellen. Ik ben een kind van mijn vader.
Hoera!
zus L. heeft papa en broer geportretteerd (2011)
