Een teken...
Gisteren werd de Sem de Rooij-prijs uitgereikt op hogeschool Saxion in Deventer. Sem is de oudste zoon van mijn zus. Hij kwam om bij een bomaanslag in Marrakech, 28 april 2011. Sem gaf Natuur en Techniek op de pabo van Saxion. De prijs is bedoeld voor een student die 'in de geest' van Sem zijn studie vormgeeft: door enthousiast, bevlogen en inspirerend te zijn.
Gistermiddag was ik op mijn masteropleiding in Zwolle, niet eens zo ver verwijderd van Deventer. Mijn lessen zijn om 18.30 uur geëindigd en ik ga met twee studenten en mijn docent naar het toilet. Ik heb mijn tassen mee in het toilet en als ik het toilet uitloop klinkt er plotseling muziek. Ik denk nog: wat leuk, muziek in de toiletten. Maar al snel blijkt dat mijn iPad aangegaan is. Ik heb op dat moment geen idee hoe ik de muziek af kan zetten. Ik zie ook niet wat ik hoor en waar het vandaan komt. Ik doe het scherm uit, wil hem helemaal uit doen maar ik besluit in een split-second nog even op de homeknop te drukken. Ik krijg op dat moment te zien wat we horen. Het is de CD die ik ooit aan Sem gegeven heb. 'Sacred Spirit' - Chants and Dances of the Native Americans. Ik draai deze muziek nooit, het is te emotioneel voor me. Het werd ook op zijn crematie gespeeld bij binnenkomst van de baar. Bovendien draai ik nóóit muziek op mijn iPad.
Ik heb het direct steenkoud, krijg kippenvel van mijn hoofdhuid tot aan mijn kleine teen. "Dit is bizar", zeg ik tegen de studenten en de docent. Ik weet nog net mijn tranen in te houden en ze te vertellen waarom dit voor mij zo bijzonder is.
Ik voel me bevoorrecht dat ik dit mag meemaken. Ik voel het als een teken. Het is geen toeval! Hoe komt het dat mijn iPad aangaat, terwijl hij in mijn schooltas zit. En ik ben in geen maanden op 'mijn Muziek' geweest, laat staan dat ik die CD zou hebben afgespeeld.
Ik ben een hele tijd van de kaart geweest. Dit is zo speciaal om te ervaren. Altijd gedacht dat ik dergelijke dingen nooit van mijn leven zou meemaken. Ik dacht er niet gevoelig genoeg voor te zijn, maar Sem heeft van zich laten horen!
Hij zou vandaag 36 jaar geworden zijn en heeft mij laten merken dat hij er nog steeds is. Ik wens het iedereen toe zo'n goddelijke ervaring.
Weshe-cat Welo K'Weshe Laweh-pah
Kracht krijgt men door goed te doen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten