Veel zin heb ik niet, maar ik moet. Van mijn baas. Hij wil een vinkje achter mijn naam kunnen zetten, zodat hij aan de minister kan laten zien dat 90% van zijn personeel een mastergraad heeft. Het maakt hem niet uit welke master, of je er beter van wordt en vooral of zo'n masterstudie wel in je leven past.
Ik ben in de contramine. Ik wil leven, ik wil niet studeren, nu niet meer. Word ik er beter van als ik een master heb? Ga ik er beter van lesgeven? Zullen de studenten het aan mij merken dat ik straks master ben.
Nee. Nu merken ze het. Het lesgeven doe ik er nu maar een beetje 'bij'. Mijn focus voor de komende 2 jaar ligt bij mijn studie. Twintig studiebelastingsuren per week, zegt de opleiding. Nou dat zijn er voor mij veel meer! Dus geen tijd om mijn lessen goed voor te bereiden. Ik doe alles op de automatische piloot. Dat krijg je ervan, als je wilt dat iedereen een master heeft. LB! Oftewel: Lekker Belangrijk!
Tot over anderhalf jaar! Dan heb ik een masterSEN, ik ben helemaal aan het 'labber end', maar mijn baas is tevreden. Mijn studenten niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten